रांगोळी

नवीं कोरे रंग दुकानातून आणले
आणता आणता रंग आपापसात भांडले
सोडून पुड्या डब्यात  भरल्या
भारता भारता थोड्या थोड्या सरल्या
पंढरी रांगोळी  पायलीभर घेतली
रांगोळीची हौस म्हणून खिश्यांवर बेतली
ठिपके जोडून रांगोळी आखली
रंग भरताना मात्र कंबर वाकली
काही रंग मनातही भरले
भरताना मन रंगातच हरले
सुरेख रांगोळी अंगणात काढली
नक्षत्र नाव चिन्हे तुळशी समोर फाडली
माझ्या रांगोळीचा एकाच हेतू
क्षणभर का होईना फक्त सुखच वाटू
अल्पायुशी माझी रांगोळी गुणी
हसून करते स्वागत होता होता जुनी 

कृष्णगंधा

मुलीचे लग्न झाल्यावर आईची होणारी घालमेल

 आठवते सोनू माझी
 झोपी जाता जाता
 स्वप्नातही तीच होती
 पहाट होता होता

 सकाळच्या घाई मध्ये
 शोधात होते तिचेच गाणे

 दुपारच्या जेवणात सुद्धा
 घास घेते तिच्याच नावाने

 मध्यान्याचा शेवटी शेवटी
 विचार तिचाच करत असते

 अन तिच्याच आठवणीत
 वेळ माझी मात्र सरत असते

 अर्पित

तो पहा शाकुंतल पक्षी, असे म्हंटल्यावर ज्या प्रमाणे भरत राज्याला आपल्या आई ची आठवण यायची त्याचप्रमाणे माझ्या आईला शेवंतीचे फुल पाहिल्यावर तिला तिच्या आईची आठवण येते.
हि मानवंदना माझ्या आई कडून तिच्या आईला...

शेवंतीचे वृंदावन.........

शेवंतीचे फुल पाहता
आठवण झाली मायेची
टचकन डोळा पाणी साठे
तिच्या आठवणीत मन दाटे

आताही चहा करताना
तुझी आठवण येते
लाटन धरून शिकवलेली
पोळी आज गोल होते

तुझ्या नियम सूत्रांवर
माझा संसार फुलवत आहे
हाताने कष्ट, मुखाने स्पष्ट
मानाने मोकळे असे काही वागत आहे

शेवंतीचे फुल आता
माधावांसी वाहते
तुझ्या आठवणीत
कधी कधी डोळे माझे गाते

अर्पित